van leentje

Bertha is vast geen onbekende. Integendeel, ze schopte het intussen tot lievelingsbroek van heel wat naaisters. Die mocht dus niet in mijn kast ontbreken! Toen Marie Karo voorstelde om een workshop te organiseren voor de Mechelse Naaibrigade heb ik dan ook geen moment getwijfeld. Ik schreef me in, tekende het patroon over en ging op zoek naar de ideale stof. Die ideale stof vond ik bij Madeline . De marsala ramie was in een mum van tijd uitverkocht. Gelukkig kwam die opnieuw binnen en was ik er toen wel op tijd bij. Zalige stof! En dan die Bertha. Tijdens de workshop pasten we het patroon een beetje aan en werden we stap voor stap begeleid. Ik overwon zelfs mijn ritsvrees. Echt waar, ik had nog nooit een rits in een broek gezet. Altijd handig vermeden, maar dat blijkt dus nergens voor nodig te zijn... De tweede sessie was ik ziek, maar met de werkbeschrijving van Fibre Mood bij de hand zat de rest van de broek zo in elkaar. Het resultaat? Een perfect zittende broek!...

Het was raak van bij de eerste foto's op instagram . Ik viel eerst voor de originele - en grote - zakken van de Noa Pants , de nieuwste telg van Compagnie M . Toen bleek dat het ook nog eens een eenvoudig en snel klaar patroon zou worden, was ik helemaal verkocht! Dit patroon wou ik wel heel graag testen! Ik heb namelijk een broekenmadammeke in huis. Eentje met veeleisende maten, dat wel... Maatje 2 werd verlengd tot maatje 5, ik verlaagde het kruis en het resultaat? Dat is een Noa die als gegoten zit! De konijntjes van Soft Cactus werden hier bijzonder enthousiast onthaald. En ook nu luidde het antwoord op de vraag wat ik daarvan zou mogen maken: "Een broek?". Awel ja, een broek! Ik koos voor Janne de lange versie, afgewerkt met een elastiek in de zoom. Want dat geeft een mooi (en schattig) pofeffect. Maar als we het over broeken hebben, dan hebben we toch nog een kandidaat, niet? En jawel, we verdubbelden de testpret, want ook broerlief kreeg zijn ...

De outfit die het eerste klaar was hadden jullie nog tegoed. Die van het feestvarken van dienst! Ik won vorig jaar een bon van bij Fat Quarter Shop en viel daar als een blok voor deze huisjes van Art Gallery. Ze werden in mijn mandje gezwierd en kregen ook meteen de bestemming "communiehemd voor de zoon". Kijk maar eens hoe schoon die kleur bij zijn ogen past! Over het patroon bestond ook geen twijfel. Theo zou het zijn. Bij het opmeten van zoonlief bleek dat hij het laatste jaar 7 cm langer werd, maar geen milimeter breder... Gelukkig zijn er dan de smalle maten van zonen 09 . Ik nam het patroon van de smalle 122, en verlengde dat met een paar centimeter. We gingen voor de basisversie deze keer, om het stofje helemaal op zichzelf te laten werken. Over de broek was zoonlief zelf heel duidelijk. Hij wou dat ik nog een broek maakte zoals zijn lievelingsbroek. En dat is Charles van Compagnie M . De eerste testversie die ik voor hem maakte was d...

De zoon heeft broeken nodig. Wat niet te kort is geworden, zal een tweede carrière als korte broek krijgen wegens kapotte knieën. Het zijn vaak details die maken dat een patroon blijft hangen. Het was bij deze broek niet anders. In een knippie (6/2012) stond een gewone, rechte broek, maar met flapjes aan de zakken en achteraan. En die flapjes, die deden het hem deze keer. De lintmeter wist te vertellen dat in de breedte een 110 nog zou volstaan, maar in de lengte moesten we twee maten verder springen. Ik nam het patroon dan ook op die manier over. En door die 110 gewoon te verlengen, werd de rechte broek een ietwat skinny exemplaar... zoals we het graag zien bij de zoon! Ik liet de gulp met rits voor wat hij was. Dat blijft een uitdaging, en als iemand eens zin heeft om mij dat eens te komen uitleggen, graag! De flapjes kregen een paspel. En knoopjes. Ook alleen maar voor de sier, want de knoopsgaten heb ik ook achterwege gelaten. Geen van die flapjes sluit ook werkelij...

Je mag nog eens een broek maken mama. En als de dochter dat vraagt, dan doen we dat. Ik probeerde hier het patroon van de Hosh pants (opnieuw Lou Bee Clothing ) voor het eerst uit. Met de bedenkingen van toen in het achterhoofd, begon ik aan een tweede versie. De stretchjeans met uiltjes kocht ik een tijd geleden al met deze broek voor ogen bij Roos en Violet . Ik vertrok opnieuw van maatje 2j, maar verlengde de broekspijpen. En aan de taille versmalde ik naar 18md. Met die aanpassingen zit de broek mijn smalle bijna-vierjarige helemaal goed! En daar is geweldig veel op te zien, op die broek!