van leentje

Volgend jaar hebben we zelf al een eerste communicant in huis... dit jaar vierden we nichtje Hanne, mijn metekindje. Of ze het misschien een leuk plan vond dat ik haar jurk voor die dag zou maken? Reken maar! En minstens even leuk vond ze het plan om samen stof te gaan uitkiezen voor de jurk! En dus trok ik een maand of twee geleden met mijn nichtje naar Leuven. We deden er van Hexagoon en Pauli en aten boterhammen op de Oude Markt. Om maar te zeggen dat het een bijzonder fijne dag was! De keuze was snel gemaakt. Ze wist dan ook prima wat ze wou! Geen wit, wel graag iets met blauw. Toen ik bij Hexagoon de Palazzo van Petit Pan aanwees, begonnen haar ogen te stralen... Deze was het! We kozen er een feloranje paspel bij en gingen verder op zoek naar een geschikt voeringsstofje. Het werden oranje streepjes. De jurk dan. Eigenlijk dacht ik van in het begin al dat het voor Hanne een hanami moest zijn. Ik blijf dat een fantastisch patroon vinden, en zij was het roerend met mee ...

Al dwalend door het wereldwijde web, kwam ik dit stofje tegen. Prachtig fris, met koel blauw, witte berkenstammen en hier en daar een spatje fris groen en rood. Birch Forest van Michael Miller, maar het had evengoed "voor Hanne" kunnen heten. Want zodra ik dit zag, dacht ik aan haar. Mijn metekindje. Zij is pas over twee weken jarig, maar mocht vandaag al meefeesten. En ook voor haar was er een zelfgemaakt cadeautje. Nog eens een japannertje, uit dit boekje . Een jurkje met lekker grote zakken opzij. En een klein splitje vooraan, om het aansluitend lijfje over het hoofd te krijgen. Een jurkje dat de stof heel mooi tot zijn recht laat komen. En dat snakt naar het zonnetje! En daarmee was mijn zelfopgelegde opdracht voor deze week volbracht!

Wij hadden vroeger thuis een boek met die titel, met op de cover een kindje dat letterlijk tussen een bad en een bed inzat. Met een boek. En in een dikke witte badjas. Als ik het mij nog goed herinner tenminste... Maar daar gaat het hier nu niet over. Over dat boek dan. Het gaat hier eigenlijk over een kerstcadeau voor mijn metekindje. Voor Hanne zet ik namelijk graag mpijn beste beentje voor. Dat wil zeggen op zoek gaan naar geschikte cadeautjes, en er zelf ook altijd ééntje maken. Dat betekent dat het met kerst uitkijken is naar het verlanglijstje, en daar de zelf te maken items op aanvinken. Voor wat plan A betreft - een handtasje en portemonneetje - werd het gras me voor de voeten weggemaaid. Oma vond en kocht een schattig setje, en liet me dat gelukkig ook nog net op tijd weten. Verderop op het lijstje stond ook nog een kamerjas. Voor tussen bad en bed en om mee te nemen bij logeerpartijtjes. Hannes lievelingskleur is tegenwoordig geel en daar kan ik me wel in vinden! ...

Ik heb twee prachtige nichtjes. Zusjes dan nog. En we zijn bijna samen jarig, al bijna zes (en vier) jaar lang... Ik deed al behoorlijk mijn best bij de cadeautjesjacht, maar er mocht toch nog iets extra bij... De inspiratie kwam zowat samen met dit boekje: Japans uit de krantenwinkel zowaar... Ik koos één patroon dat -mits een ander onderstukje - zowel tuniekje als jurk kon worden, en stelde mijn atelier op: En het mag gezegd, de titel van het boekje is niet gelogen. Het meeste werk zat in het uittekenen van de patroondelen. En het twijfelen over de juiste maat heeft ook nog wat tijd gekost... Het is maar dat ik al hier en daar gelezen en gezien heb dat die Japanse maten soms verrassend groot durven uitvallen... Plan A, onze Lukas opmeten, "want die heeft zo ongeveer het formaat van ons Lotte" leek me iets te riskant... Dan maar plan B: vlakaf aan de mama en papa van Hanne en Lotte vragen om hun dochterkes op te meten (weg verrassing...). en toch ook nog plan C, ev...