Ik zette een grote mond op en toen werd het stil... Mijn voornemens waren nog warm toen ik ze zag opdoemen, mijn grenzen. Eerst geloofde ik het niet zo echt. Zouden dat echt mijn grenzen zijn? En wat dan nog?
Ik zag ze wel vanuit mijn ooghoeken, maar als ik nu eens zou doen of ze er niet waren, dan gingen ze misschien weer weg?
Net zoals ik bij een eerste aankondiging van wegenwerken ook altijd denk "dat het wel zal meevallen", om iets verderop effectief rechtsomkeer te moeten maken om dan toch maar de wegomleiding te volgen... Net zo dacht ik nu dat het ook wel zou meevallen.
Ik zag ze steeds duidelijker, stelde hun veerkracht op de proef en ging er toen los doorheen... Weg energie! Ik belandde op de zetel, en deed geweldig mijn best om niet met het werk bezig te zijn. Ook niet met de naaimachine. Dutjes, beetje lezen, filmpje, meer dutjes...
De boosdoener blijkt een te snel werkende schildklier te zijn, die mij heel veel energie heeft gekost. Komt in orde, ik krijg daar nu medicatie voor, maar ook dat is nog zoeken en wennen. Wat op zijn beurt nog steeds veel energie lijkt op te slorpen.
Ik leer doseren en grenzen respecteren. En heb het daar niet altijd even makkelijk mee...
Dus ja, ik had hier graag wat meer laten zien, maar hou het voorlopig denk ik nog even stil...
Ik zag ze wel vanuit mijn ooghoeken, maar als ik nu eens zou doen of ze er niet waren, dan gingen ze misschien weer weg?
Net zoals ik bij een eerste aankondiging van wegenwerken ook altijd denk "dat het wel zal meevallen", om iets verderop effectief rechtsomkeer te moeten maken om dan toch maar de wegomleiding te volgen... Net zo dacht ik nu dat het ook wel zou meevallen.
Ik zag ze steeds duidelijker, stelde hun veerkracht op de proef en ging er toen los doorheen... Weg energie! Ik belandde op de zetel, en deed geweldig mijn best om niet met het werk bezig te zijn. Ook niet met de naaimachine. Dutjes, beetje lezen, filmpje, meer dutjes...
De boosdoener blijkt een te snel werkende schildklier te zijn, die mij heel veel energie heeft gekost. Komt in orde, ik krijg daar nu medicatie voor, maar ook dat is nog zoeken en wennen. Wat op zijn beurt nog steeds veel energie lijkt op te slorpen.
Ik leer doseren en grenzen respecteren. En heb het daar niet altijd even makkelijk mee...
Dus ja, ik had hier graag wat meer laten zien, maar hou het voorlopig denk ik nog even stil...
Rustig terug op krachten komen! Grenzen negeren, ik ken er ook wat van, maar het werkt voor gene meter. See you soon!
BeantwoordenVerwijderenDoe maar rustig! Ik ben dat ook aan het leren, mijn grenzen respecteren. Zelfs al liggen die momenteel veel dichterbij dan ik zou willen.
BeantwoordenVerwijderenOh, beterschap, wat vervelend :(
BeantwoordenVerwijderenoh meisje, doe rustig aan! Ik ken alles van over je grenzen gaan, en eigenlijk, dat is het allemaal niet waard! Gezondheid eerst!
BeantwoordenVerwijderenEerst aan jezelf denken! Neem gewoon de tijd die je nodig hebt. Ik neem heel bewust wat langer tijd na mijn bevallingsverlof, net omdat ik nog niet klaar ben voor een confrontatie met mijn grenzen. You can do anything but not everything. En niet alles wat kan, moet. Dat zijn twee uitspraken die ik ergens las en mijzelf voortdurend aan herinner.
BeantwoordenVerwijderenJe grenzen respecteren, is voor iedereen moeilijk, denk ik. Erover gaan doet pijn. Neem je tijd, en rust rustig uit!
BeantwoordenVerwijderen