van leentje

Ik werd getagd door aankleedpopje . Fijn dat je aan me dacht! Dat wil zeggen dat het mijn beurt is om tien dingen over mezelf te vertellen. Daar gaan we dan... 1. Ik heet Leentje. Dat lijkt dan misschien wel openen met een evidentie, maar bij elke eerste ontmoeting wordt mij daaromtrent wel om bevestiging gevraagd. "Is het echt Leentje of Leen?" en "ook op je identiteitskaart?". Ja, ook daar. Het is even Leen geweest, zo ongeveer tussen mijn 12 en 18, want dat voelde toch groter. Intussen is het al lang - behoorlijk lang - weer gewoon Leentje. 2. Ik vind dat best wel moeilijk om 10 dingen over mezelf te vertellen... Ben pas weer opnieuw moeten gaan solliciteren en dan kan je je ook steevast aan die vraag verwachten... 3. Ik ben de fiere mama van twee schatten. Zowel Lukas als Janne waren hier al eerder te bewonderen. Ze toveren spontaan een glimlach op mijn gezicht, zelfs nu ik het nog maar over hen heb. 4. Ik hou van taartjes en cake en koekjes en geni...

De uitvoering loopt alweer wat achter op het moment dat ik hier riep van "ja dat wil ik ook wel eens proberen". Vorige week zette ik mijn eerste kleurenverzameling - de oranje - al voor de camera. Ik hou van oranje, omdat het zonnig is, en warm, en instant vrolijkheid. Deze spulletjes vond ik bij elkaar: kringloopkeukenstoel met oranje skai bekleding, zo hebben we er 8 jaar geleden 4 "voor voorlopig" gekocht, het blijken blijvers... * oranje sjaal met paars-geel-wit-en-zwarte bollekes van Pieces * Ikea-spaarvarken * karaf met oranje bollen van zak!, er horen ook 4 bekers bij * Jannes egels-in-het-bos-kleedje van Annamarieke * Leeuwenstoeltje Niño & Ideas * Konijnenbordje van Hema, Nijntje drinkbeker * Mijn favoriete kringloopkopje Ziezo! op naar de volgende kleur... suggesties? verzoekjes?

Ik recykleer, zij recykleert , recykleer jij ook?, wij recykleren! Er valt de laatste dagen moeilijk naast te kijken, en terecht, want het is en blijft een prachtig initiatief van Boomie . En vandaag heb ik er ook werk van gemaakt. Het begon met een stapeltje t-shirts en topjes: Op zoek naar een nieuwe bestemming wegens te smal, te klein, vlekken, stukken die begonnen te 'pluizen', ... Er zat er ook ééntje bij dat na een carrière als t-shirt en pyjamashirt al gedeeltelijk een andere weg was ingeslagen en mij als vod geweldig van pas is gekomen tijdens het beitsen. Het overblijvende stukje mocht mee in mijn project. Het idee zag ik hier . Als houvast tekende ik de vorm van een kleedje van de dochter over, en knipte het patroon in stukjes. Voor het onderste stuk - dat ik onder meer had gekozen omwille van het zakje - moest ik een alternatief zoeken. De tricot was te dun geworden, en de zoom zat helemaal verdraaid. En het leek mij wel verstandig om een bestaande zoom ...

Valt het op dat het 'normale leven' hier weer keihard uit de startblokken is geschoten? Terug naar school, terug aan het werk, de zoon voor het eerst naar de muziekschool, en de eerste vroege herftvirusjes worden ook al fel bestreden... En tegelijk zie ik mijn projecten in lange-termijnversies van zichzelf veranderen... Niet dat er hier niets meer gebeurd of gemaakt wordt hoor, dat niet! Alleen ligt de uitvoering vaak wat achter op de inspiratie en wordt het to-do-lijstje al een flinke lijst! Enfin, ik kocht een paar weken geleden op de markt een stofje. Met de komende herfst in gedachten, en omdat ik de kleur zo mooi vond, koos ik een stuk ribfluweel uit. Mosterdgeel. Althans dat was het op de markt. En ook onder mijn naaimachine. Enkele treden lager op de strijkplank in de woonkamer, werd dat op één of andere manier mosgroen. Eigenaardig toch? En dan zeggen dat over kleuren niet getwist kan worden... Ik ben daar lang niet meer zo zeker van hoor... In ieder geval, het...

Uit een assortiment wafels haalt de zoon steevast - zonder fout - als eerste het "zebracakeje". Je weet wel, zo'n sponzig koekje met wit-met-zwarte-steepjesglazuur. "Zal ik als je jarig bent dan eens zo'n grote zebracake voor je maken?" werd dan ook zonder veel twijfel aangenomen. Een zebrataart dus... Voor de basis ging ik bij Nigella te rade. Het werd het recept voor karnemelkse verjaardagstaart uit "Hoe word ik een goddelijke huisvrouw?". Ik sneed de taart doormidden, smeerde abrikozencofituur en zette de twee helften weer op elkaar. Dat was dat. En dan de zebrastrepen nog... Van glazuur of suikerpasta ben ik zelf niet wild, dus ik maakte een witte chocoladeganache om de taart mee te bedekken. Daarvoor breek je 300 g witte chocolade in stukjes in een glazen kom. Dan breng je 200 ml room tot net aan het kookpunt. Je giet de room over de chocolade, goed omroeren tot de chocolade gesmolten is en dan een paar uur koel wegzetten, af en toe eens ...