van leentje

Ze doken de afgelopen weken op met de regelmaat van de klok, de duikboten van znok . Hier liggen ze ook al eventjes in de kast, te wachten tot ik de mood - of beter de moed - te pakken had om er iets mee te doen. Want ik moet daar eerlijk in zijn, zo'n schoon tricot stofke, ik durf daar toch niet zo direct aan beginnen. Eerst een testversie dus. De tricot komt van de markt. En lag ook al eventjes naast de duikboten te wachten in de kast... Vrijdag kwam daar dan ook nog eens een voorraadje boordstof (en andere leuke dingen) van het stoffenspektakel bij. Vorig weekend heb ik mijn moed bij elkaar geraapt, een patroon uit een Japans boekje overgenomen, en de schaar in de teststof gezet... Dat viel mee. Het naaien zelf eigenlijk ook. Wat de beste manier is om de naden af te werken met mijn Bernina moet ik nog een beetje verder uitzoeken. En die kikker, die bleek ineens voor dit t-shirt gemaakt te zijn! Binnenkort mogen de duikboten uit de kast...

Wij wonen in een meerjarenplan. U kent dat wel: men neme een huis en verbouwe het - stap voor stap - tot een fijne thuis. Af en toe hoort daar een serieuze sprong bij. Een nieuw dak meteen na aankoop bijvoorbeeld, maar vooral de volledige verbouwing van de benedenverdieping begin vorig jaar. De koterij ging toen genadeloos tegen de grond, samen met de achterbouw. En de keuken - die er voorheen eigenlijk niet echt was (wij hebben een paar jaar onze plan getrokken met een zelf in elkaar getimmerd "fornuis", een tweedehandse inbouwkookplaat ingewerkt in een zelfgemaakte kast waar meteen de potten en pannen ook in konden) - die keuken dus, die verhuisde naar de voorkant van het huis. Tegenwoordig werken we met kleine stapjes verder. Afwerken en inrichten naargelang de tijd en het budget het toelaten. Mijn kookboeken - en dat zijn er wel wat - die raakten intussen wat verspreid. Een aantal in de keukenkasten, een aantal 'voorlopig' in een kastje op de slaapkamer, en nog...

Het rokje-waarmee-het-herbegon werd vandaag gedragen en goedgekeurd door ons Janne. Er werd hier ondertussen ook flink gewerkt... maar daarover later meer!

Een streepje geel is exact wat ik kan gebruiken op een druilerige (en koude!) dag als vandaag. Er valt hier wel wat geel te vinden in huis. Bij het speelgoed, maar ook in mijn kleerkast. Geel is één van mijn kleuren, zo blijkt. Mijn gele boleo en mosterdgele rok liet ik al eerder zien. Dit vond ik ook nog bij elkaar: Gele schoenen waar ik deze zomer helemaal blij van werd * gele handtas van Boo! (eigenlijk heb ik deze van mijn mama geleend...) * Knutselwerkjes van mijn twee kapoenen * badeentjes * shirt met lange mouwen en mooi geplooide kraag van bij Cora Kemperman * het geboortekaartje van Janne * Cd van Zita Swoon (één van mijn favorieten) * gele ruitjes-toile-cirée, kanshebber voor één van de projecten op de to-do lijst

Ik ben op zoek naar een patroontje voor een overslagtruitje. Ik heb een idee in mijn hoofd voor ons Janne. Het materiaal heb ik al: een te recykleren truitje van mezelf, een schoon lint van op de markt en een klein lapje dat ik nog over heb van een vorig project om een zakje of een applicatie mee te maken... Nu nog een patroontje hé... In de knippies en ottobre die ik hier thuis heb liggen staat niets bruikbaars. Tips zijn dus altijd welkom. Ons Janne is van het kaliber klein, fijn, maar dapper en draagt nu een maatje 80. En anders moet ik het er maar eens op wagen om zelf iets te proberen tekenen... wordt ongetwijfeld vervolgd...

Vorige week donderdag was ik voor de tweede keer van de partij bij het Mechels naaikranske . Met de Bernina, al wat voorbereid werk, en de handleiding van de Boleo ... klaar om Van Katoen te geven dus! Het stofje met de madammekeskopjes spookte al een tijd door mijn hoofd. dat ik het wilde hebben stond al lang vast, en toen het Boleopatroon te koop werd aangeboden, had ik er meteen ook een bestemming voor. Het tweede stofje werd een stuk linnen dat ik nog had bewaard nadat ik een brede broek gemaakt had, ergens tijdens mijn Leuvense periode nog. Het komt trouwens van bij Pauli. Jaja, de Pauli ... De broek zag u misschien eerder hier . Het meest tijdrovende was het knippen en zigzaggen van alle onderdelen. Het ineensteken viel heel goed mee. Dankzij de duidelijke uitleg, en ook omdat het wel handig is als je buurvrouw ongeveer even ver zit, en je af en toe eens kan gaan spieken. Af is hij die avond niet geraakt, maar gisterenavond wel! En hier zijn mijn twee zonnetjes in huis....