En ja, ook een serieuze korrel zout...
Zaterdag legde ik mijn werk aan de kant, zondag schreef ik het van me af. En gisteren pikte ik de draad weer op, met de hulp van dit trio:
Van links naar rechts ziet u: de gloednieuwe tweelingnaald, de overlockvoet en de borduurvoet van mijn Bernina.
En ja hoor, de neplocksteek van mijn machien - mij hier aangeraden - bleek een geweldige ontdekking. Het dubbel stiksel bleek langs de hals toch niet zo geslaagd als ik eerst dacht, dus dat heb ik een tweede keer losgetornd. Om de zoom af te werken, leek het me wel aangewezen... Ik dus blij dat ik een nieuwe tweelingnaald gehaald had, en daar gingen we...
Vlotjes, iets te... (denk hier een ritmisch doeke-doeke-doeke bij, met in de achtergrond een aanzwellend onheilspellend muziekje - ook die korrel zout komt hier van pas, ik weet het...)
Met de eindmeet in zicht werd ik een tikje onoplettend, en toen... toen ging de naald dwars door mijn wijsvinger heen! Net langs de nagel naar binnen, en langs de andere kant weer naar buiten... auw!
Het valt wel mee hoor, maar verschieten is het wel, als uw machien ineens zo venijnig uit de hoek komt... En mocht ik ook de intentie gehad hebben om mijn wijsvinger te laten piercen, dan was het nu het moment...
De dader is er zelf trouwens ook niet goed van... Ze moet opnieuw scheefgetrokken zijn bij het doorboren van mijn vingertop, en is daarna onherroepelijk te pletter geslagen op de rand van de borduurvoet. Kapot! Dat zijn er dus twee op drie dagen tijd hé, een persoonlijk record dat ik niet al te snel hoop te verbreken.
Maar het is het resultaat dat telt, toch? De laatste centimeter heb ik overbrugd met mijn gewone, oude getrouwe naald. 1 centimeter netjes parallel stikken, dat lukt wel ;-), zelf met ne plakker rond uwe vinger...
En voilà, voor Janne. Die er later wel eens in zal poseren. Het licht was te schoon om nu al niet even een foto te nemen (en de strijkplank staat er ook niet slecht mee...)
Ik denk dat ik om mezelf te troosten eens labeltjes ga bestellen. Want hier durf ik er echt wel ééntje van mezelf in te naaien...
Er is ook nog een opvolger gepland, in dit schoon vogelkestricot. Maar dat zal even moeten wachten.
Eerst schakel ik mezelf in muts- en mutskesmodus, voor nieuwe baby's, voor mijn Janne (ze moet nu heus niet blootshoofds buiten komen, maar kan toch nog een nieuwe muts gebuiken), en dan kreeg ik ook nog een geheime opdracht uit Spanje...
Wordt vervolgd!
Zaterdag legde ik mijn werk aan de kant, zondag schreef ik het van me af. En gisteren pikte ik de draad weer op, met de hulp van dit trio:
En ja hoor, de neplocksteek van mijn machien - mij hier aangeraden - bleek een geweldige ontdekking. Het dubbel stiksel bleek langs de hals toch niet zo geslaagd als ik eerst dacht, dus dat heb ik een tweede keer losgetornd. Om de zoom af te werken, leek het me wel aangewezen... Ik dus blij dat ik een nieuwe tweelingnaald gehaald had, en daar gingen we...
Met de eindmeet in zicht werd ik een tikje onoplettend, en toen... toen ging de naald dwars door mijn wijsvinger heen! Net langs de nagel naar binnen, en langs de andere kant weer naar buiten... auw!
Het valt wel mee hoor, maar verschieten is het wel, als uw machien ineens zo venijnig uit de hoek komt... En mocht ik ook de intentie gehad hebben om mijn wijsvinger te laten piercen, dan was het nu het moment...
De dader is er zelf trouwens ook niet goed van... Ze moet opnieuw scheefgetrokken zijn bij het doorboren van mijn vingertop, en is daarna onherroepelijk te pletter geslagen op de rand van de borduurvoet. Kapot! Dat zijn er dus twee op drie dagen tijd hé, een persoonlijk record dat ik niet al te snel hoop te verbreken.
Maar het is het resultaat dat telt, toch? De laatste centimeter heb ik overbrugd met mijn gewone, oude getrouwe naald. 1 centimeter netjes parallel stikken, dat lukt wel ;-), zelf met ne plakker rond uwe vinger...
En voilà, voor Janne. Die er later wel eens in zal poseren. Het licht was te schoon om nu al niet even een foto te nemen (en de strijkplank staat er ook niet slecht mee...)
Ik denk dat ik om mezelf te troosten eens labeltjes ga bestellen. Want hier durf ik er echt wel ééntje van mezelf in te naaien...
Er is ook nog een opvolger gepland, in dit schoon vogelkestricot. Maar dat zal even moeten wachten.
Eerst schakel ik mezelf in muts- en mutskesmodus, voor nieuwe baby's, voor mijn Janne (ze moet nu heus niet blootshoofds buiten komen, maar kan toch nog een nieuwe muts gebuiken), en dan kreeg ik ook nog een geheime opdracht uit Spanje...
Wordt vervolgd!
Het resultaat is prachtig!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderen't is mooi, maar je moet er wel wat voor overhebben zo te lezen.
BeantwoordenVerwijderenMooi! Ik ben al benieuwed naar de opvolger.
BeantwoordenVerwijderenSuper! Dat moet ik me ook nog ooit eens aanleren ;)
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig shirt, maar wat een drama met die naald en je vinger, brrrr! is je pakje goed aangekomen trouwens?
BeantwoordenVerwijderenJa hoor! Dat ging ik je nog laten weten vandaag. Bij deze dus... nog eens bedankt!
BeantwoordenVerwijderenIk ben al aan het nadenken wat ik ermee ga maken...
Wat een prachtshirt, wauw! Sterkte met je vinger.....
BeantwoordenVerwijderenPrachtig truitje, hopelijk is je vinger ondertussen weer genezen?
BeantwoordenVerwijderen