Theo in de Tour

De Tour, en de koers in het algemeen, maakt een wezenlijk deel uit van mijn jeugdherinneringen. Op bezoek bij oma en opa werd er vaak samen naar de koers gekeken. Met het geluid af en opa die voor commentaar zorgde (en nog steeds zorgt trouwens). Maar ook thuis volgden we trouw wat er in Frankrijk gebeurde. En ook nu nog. Minder intensief, dat wel. Vaak met commentaar van zoon en dochterlief zodat ik ook nu nog vooral moet afgaan op wat ik zie. Of ik volg het met een half oog of oor terwijl ik achter de naaimachine zit.

Ik kreeg van Isabelle van Kersenpitje een stuk katoen uit de reeks Vive le Tour van haar eigen collectie tel père, tel fils. Of ik het zag zitten om hier iets uit te maken? Reken maar! Want zowel de kleuren als de print zijn mijn Lukas op het lijf geschreven!

Ik moest ook niet lang nadenken wat ik uit dit superstofje zou maken. Een hemdje zou het worden. En als ik hemd denk, denk ik tegenwoordig automatisch Theo!

Waar ik voor de eerste communie in april nog een smalle 122 moest verlengen, mocht ik tot mijn verrassing - het is tijden geleden dat onze zoon nog eens in de breedte is gegroeid... - deze keer de standaard 128 uitknippen.

Ik koos voor de eenvoudige uitvoering, met een gewone kraag. Zoonlief wou liever geen borstzakje, dus lieten we dat ook achterwege. Bij gebrek aan een passende paspel stikte ik een dubbelgevouwen wit biaislint tussen de rugpas en het rugpand. Voor de sluiting koos ik zwarte kamsnaps.

Ziezo, klaar om op de fiets te stappen! Of bij nader inzien toch liever luilekker in het gras...

De stof liet zich supergoed verwerken, en wij zijn meer dan blij met het resultaat! Het bracht ons alvast in de juiste stemming voor onze vakantie in La France!

De zoon was in een bijzonder goede poseerstemming, wat foto's kiezen moeilijk maakte... Dus omdat ik het niet laten kan, nog twee!

Vive le Tour is er ook in biotricot en sweatstof. En er zijn nieuwe prints in aantocht in de collectie tel père, tel fils. Je vindt ze hier!