Goed begonnen was half gewonnen

Goed begonnen, dat was het wel, vorige maandag. Toen toonde ik vol goeie moed een eerste glimp hiervan:

Het eerste project op mijn lijstje voor de voorbije Kid's Clothes Week was er ééntje uit dit boekje. Er staan veel mooie kleertjes in dit boekje, en bij de winterversie van het ballonjurkje, dacht ik meteen aan een rest(je) dat ik al behoorlijk lang heb liggen. Een stuk wollen visgraattweed, donkergroen met wit, nog gekocht toen ik op 100 meter van bij Pauli in Leuven woonde. Dat werd toen een rok voor mezelf, één die ik vaak en graag heb gedragen.

De patronen in het boekje beginnen bij maatje 100. Te groot voor mijn meisje, dat stond vast. Maar een vergelijking met een aantal passende jurkjes, leerde dat het met aanpassen nog wel mee zou vallen. Ik nam de patroondelen over zonder naadwaarde. In de breedte zou dat moeten volstaan. En de lengte kon ik gewoon aanpassen aan de hand van één van Jannes jurkjes.

Tot zover geen probleem, en ook het in elkaar zetten ging behoorlijk vlot. Maar toen ik daarmee klaar was, bleek er toch één en ander niet te kloppen. Het achterpand was bovenaan niet genoeg gerimpeld zodat er geen schouderbandje overbleef. En het geheel was nog steeds te lang. Wat met het bollende effect echt niet mooi was.

Ik legde dit projectje dan maar opzij, tot gisteren. Het achterpand werd losgemaakt en opnieuw in elkaar gezet. En toen heb ik ook resoluut de schaar erin gezet. En het jurkje werd ingekort tot tunieklengte. Zakken losmaken en opnieuw aanzetten, en onderaan heb ik niet meer gerimpeld, maar een paar kleine plooitjes ingelegd om de ietwat bolle vorm te verkrijgen.

Ziezo:

Ik had ook nog een paar vintage-knopen liggen om de zakjes te versieren.

En dan nu de Janne-test!

Dat blijkt de ideale outfit te zijn voor een rondleiding in onze vers omgespitte tuin. "Maar wat heeft papa nu met het gras gedaan? En wat doet die zandbak hier?"