Ik wordt zo stilaan vriendjes met mijn overlock. Hij assisteerde eerder al de Bernina, maar deze keer kreeg hij de hoofdrol.
Ik kocht deze vogeltjestricot vorig jaar bij Miss Tiggr.
Het eerste plan was om er een opvolger van dit shirtje mee te maken, maar met de lente in het vooruitzicht, ging ik voor korte mouwen. En een boothals.
Het patroontje vond ik in dit boekje. In tegenstelling tot hier, was ik er deze keer wel niet helemaal tevreden mee. Al kan dat ook te maken hebben met het feit dat ik er wat mee geprutst heb. Het patroon staat in het boekje in maten 90-100-110. Omdat ons Janne van het smalle kaliber is, vreesde ik dat een 90 nog te groot zou zijn. Vergelijkende studie met enkele van haar t-shirtjes bewees dat mijn vermoeden wel eens zou kunnen kloppen... Maar met het patroon zonder extra naadwaarde zou het wel eens goed kunnen komen.
In het boekje werd biais aan de hals gebruikt, ik ging voor okergele boordstof van op de markt. Doordat ik geen extra naadwaarde had voorzien, had ik wel niet veel ruimte voor overlap aan de schouders meer over.
Volgens plan A zou ik dan dezefde boordstof gebruiken om de mouwen - op dat moment nog "gewone" rechte korte mouwen - af te werken. Maar dat was echt niet ok, de verhoudingen klopten ineens precies niet meer.
Op dat moment is het t-shirtje eventjes in de hoek beland... Alwaar het door ons Janne op een enthousiast "oh, amaal wogeltjes" werd onthaald" (waarop ze het probeerde aan te doen, zij het dan met haar benen door de armsgaten...).
De boordstof moest eraf, dat was zeker, en dan heb ik ineens de mouwtjes ook maar "gehermodelleerd", om niet gewoon te moeten zeggen dat ik er de schaar heb ingezet om er een kapmouwtje van te maken.
Het kan absoluut stukken beter, en voor een volgende zoek ik een ander patroon, maar ze is er zelf wel blij mee...
Het is alweer zover... de nieuwe Fibre Mood ligt in de winkel! En het is een topeditie... Ik had bij meerdere patronen meteen de "wil-ik-maken"-reflex. Mijn nog herstellende arm dwong mij evenwel om het eenvoudig te houden. Iets in de categorie minimale moeite - maximaal resultaat liefst. En daar was Bonnie, een blouse met een aansluitend lijfje en zot schone mouwen! Al die andere mooie patronen verhuisden naar mijn to-sew lijstje, en ik ging voluit voor Bonnie! Nieuwe stof zou ik daar niet voor kopen... Tot ik bij Ansje Handmade deze fantastische crepe van Eglantine & Zoe tegenkwam... en daar bovendien ook meteen de Bonnie blouse in zag... En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! De stof valt mooi soepel door, verwerkte zalig en is een plezier om te dragen. Voor een volgende Bonnie zal ik dan iets uit de voorraad nemen, beloofd 😏. Het maken ging relatief snel, al ben je wel even bezig met de plooien in de mouwen. Maar het resultaat mag er dan wel zijn! Dit w...
haha, herkenbaar :) ik denk altijd bij een halslijn: amaai da is veeeeeeels te klein, mijn kind hare kop kan daar nie door! en ik knip dan altijd wa af en dan heb ik uiteraard een veel te groot gat :)
BeantwoordenVerwijderenAmai da's een geweldig mooi stofke!!!
BeantwoordenVerwijderenIk heb dat stofje ook liggen! Ik zou er zo graag zo'n polokleedje mee maken, maar vind daar geen goed patroon voor...
BeantwoordenVerwijderenDat is een prachtig stofje. het staat bij haar. ben effe op die site van dat stofje gaan kijken maar ze hebben het niet meer. :-(
BeantwoordenVerwijderenZalig stofje, ik heb het ook liggen maar durf er niet in te knippen. Af en toe pak ik het vast om tegen mezelf te zeggen hoe mooi het stofje is ;-)
BeantwoordenVerwijderenja, zo liggen er hier ook nog nog veel...
Verwijderenschoon stofke en het kind is content!! daar doen we het voor.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi stofje en ik vind dat heel goed opgelost.
BeantwoordenVerwijderen