van leentje

Al even geleden dat er nog iets voor de verkleedkoffer werd gemaakt. Halloween ging hier de vorige jaren nog vrijwel onopgemerkt voorbij - buiten enkele griezelfiguren aan de voordeur dan - maar dit jaar zaten we er middenin. "Volgende vrijdag mag uw kleuter als griezelfiguur verkleed naar school komen" stond er twee weken geleden in het schriftje. En maandag een aanvulling: "donderdag ook". Ah ja mama, want we vieren 'Helewie' Aan de slag dus! Met een duidelijke deadline én het voornemen om niets te gaan kopen en volledig gebruik te maken van wat ik in huis heb. Een uitgebreide prospectie via pinterest later stond het vast: onze Lukas zou een vleermuis worden. Op mijn pinterestbord 'project verkleedkoffer' was dan ook een opmerkelijke toename van vleermuiskostuums en - maskers te merken... Voor het pak ging ik voor deze handleiding . Een oud t-shirt met driekwartmouwen van mezelf en een rest zwarte tricot volstonden om onze jongen van een pa...

"Lieveke, je zou eens iets voor mij moeten maken als je wilt" zei hij deze week "en als het kan ook vrij snel..." Hij dat is Mr S., Stefan, mijne man. Op het moment dat ik mijn naaimachien vanonder het stof haalde, maakte hij weer tijd en plaats voor deze vriend: Aanvankelijk was het een xylofoon, maar die werd enige tijd geleden ingeruild voor deze vibrafoon. En daar wordt nu dagelijks flink op geoefend. Met de hulp van een aantal boeken, en met online begeleiding. Er is regelmatig "huiswerk", en dan post hij een opgenomen oefening om daar feedback op te krijgen. En het gaat goed hoor! Maar wat heeft die opdracht daar nu mee te maken? En die discman van op de foto?? Awel, de laatste uitdaging was om een stukje in te spelen, dat dan in loop te zetten en daar dan bovenop een tweede lijn te spelen. En om volledig op die eerste lijn te kunnen focussen, wou hij die graag afspelen op de discman. Maar die moest dan aan zijne riem kunnen hangen... En of ...

Kennen jullie Lucy? Neen? Ik leerde haar hier kennen en zag daar meteen twee stofjes uit mijn stoffenkast bij. En mijn dochter! Ik kocht een tijdje geleden enkele patronen bij Shwin&Shwin . Deze tuniek is het eerste dat ik ook effectief maakte. De Lucy tunic is een eenvoudig model, maar een tofke. Eéntje voor stoere meisjes. Ik gebruikte een felrood katoentje met geel-blauwe stipjes dat ik bij haar kocht, gecombineerd met turkoois linnen van het stoffenspektakel dat ik al eerder hier en hier gebruikte. Nu is het zo goed als op... De gele knopen vond ik bij Veritas. De dochter overhalen om ermee op de foto te gaan, was iets lastiger. De eerste reactie was vlakaf "niks van, ik wil een boekentas!". Ja, mijn Janne zegt "niks van", en ook "ik denk het niet"... En ze is helemaal klaar om naar school te gaan, en herinnert mij dus dagelijks aan wat mij nog te doen staat... (Ik maak er snel werk van, eerst nog een andere opdracht...) Uiteindelijk...

en het fietserke, hij fietste...

Wat was dat hier allemaal gisteren? Eerst zo lang niets laten zien / horen, en dan zo'n beetje van mijn oren komen maken. Het zijn geen manieren, ik weet het... Het is dat het druk is tegenwoordig. Niets bijzonders, gewoon de "gewone" drukte des levens. Druk op het werk - dat ligt aan de tijd van het jaar, en druk met terug naar school en bijna naar school gaande kinders. En de eerste zieken zijn ook al gevallen. Ik was zelf twee weken terug al even out, en nu heeft de zoon het goed te pakken... Komt daar nog bij dat ik mijn lat nogal hoog leg. Ik kan heel veel relativeren, maar niet voor mezelf... En dan maak je het voor jezelf nog drukker hé... En dan vergeet een mens al eens vanalles... vergeten te bloggen over hoe we met het Mechels Naaikranske recykleerden, vergeten foto's maken van wat ik vorige week nog maakte (als wekelijkse pin zelfs!). En nu is het al onderweg naar een nieuwe eigenaar. En als je dan zoals gisteren eindelijk jezelf eens de tijd gunt ...

Mijn Bernina. Ze was goed op weg om mijn humeur weer op een aanvaardbaar peil te krijgen. Eindelijk had ik mezelf nog eens wat tijd achter het naaimachien gegeven. Want dat schoot er de laatste tijd nogal eens bij in. Vanavond moest ik mijn hoofd leegmaken, en daar wil die Bernina wel eens bij helpen. We waren goed bezig, en bijna klaar ook. Bijna een rokje rijker. En toen kreeg ze kuren... en is ze in den hoek gevlogen. Tot morgen, of zo. Poeh!