In de plooi

Wat was dat hier allemaal gisteren? Eerst zo lang niets laten zien / horen, en dan zo'n beetje van mijn oren komen maken. Het zijn geen manieren, ik weet het...

Het is dat het druk is tegenwoordig. Niets bijzonders, gewoon de "gewone" drukte des levens. Druk op het werk - dat ligt aan de tijd van het jaar, en druk met terug naar school en bijna naar school gaande kinders. En de eerste zieken zijn ook al gevallen. Ik was zelf twee weken terug al even out, en nu heeft de zoon het goed te pakken...

Komt daar nog bij dat ik mijn lat nogal hoog leg. Ik kan heel veel relativeren, maar niet voor mezelf... En dan maak je het voor jezelf nog drukker hé...

En dan vergeet een mens al eens vanalles... vergeten te bloggen over hoe we met het Mechels Naaikranske recykleerden, vergeten foto's maken van wat ik vorige week nog maakte (als wekelijkse pin zelfs!). En nu is het al onderweg naar een nieuwe eigenaar.

En als je dan zoals gisteren eindelijk jezelf eens de tijd gunt om eens door te werken, en je naaimachine werkt niet mee, tja, dan schrijf je de frustratie "even" van je af... En het heeft geholpen hoor!

Vanmiddag mocht de Bernina uit de hoek, en heb ik haar eens goed gesoigneerd. Stof verwijderd, alles opnieuw ingeregen, en ze liep weer als nieuw!
Tijd om die nieuwe rok af te maken.

Een nieuwe rok volgens een patroontje uit de Burda van maart 2009. Onlangs afgevoerd uit de bibliotheek uit mijn kinderjaren en door een opmerkzame bibliothecaris opzijgehouden. Want mijn dochter kan daar misschien nog iets mee doen? Dank u vake!

Er stonden een aantal toffe patronen in, ook nog voor een mannenhemd. En een rok met stolpplooien, drie voor- en drie achteraan. En zakken met heuppas. Dat was een nieuwe uitdaging voor mij, en ik bedacht dat een paspelke langs de zakopening niet zou misstaan. We zochten dus een paspel bij de stof. En keken daarna, na het knippen der patroondelen, ook eens naar de werkbeschrijving. Slik...Het Burdas is een bijzonder taaltje zo bij momenten. Gelukkig stond er verderop in het boekske een workshop over hetzelfde, met veel tekeningen.

Ziezo! Het is een wat arbeidsintensiever rokje, door de zakken met heuppas en de plooien, maar dat vind ik er ook wel leuk aan. Zo lezen, kijken, eens iets proberen, en uiteindelijk zien dat alles in de juiste plooi valt.

Ik ben er blij mee!

En om positief af te sluiten, er is nog wel meer waar ik blij mee ben hoor!
Zo ben ik blij met de nieuwe regeling op het werk waardoor ik woensdagnamiddag vrij ben voor mijn kinderen. En met de zoon die zich supergoed in zijn vel voelt in de nieuwe klas. En met diezelfde zoon die gisteren zowaar zijn eerste 10 meter helemaal alleen fietste. En ik kan zo ook nog wel even doorgaan hoor!