van leentje

Om het jaar uit te zwaaien - en omdat we nu eenmaal graag samen in de keuken staan - maakten we gisteren spaceboy-sintchocoladecakejes; dat gaat zo: 150g boter, 150g suiker en het merg van 1/2 vanillestokje (of een zakje vanillesuiker of wat vanille-essence) tot een glad mengsel roeren. 2 eieren er één voor één doorroeren. 200g bloem en 2tl bakpoeder erover zeven en samen met 150ml melk en een snuifje zout door het deeg roeren. 100g chocolade afwegen (hier was dat gelijk aan 1 sinterklaas, 1 chocolade telefoon en een paar centen) centjes pellen en alles in stukjes breken, door het deeg roeren Papieren vormpjes voor de muffinvorm. De cakejes moeten 20 minuutjes in de oven op 180° En niet vergeten voorproeven... smakelijk!

De sjaal was donderdag af. Het feest was zaterdag. Vrijdag maakte ik deze muts om het cadeautje compleet te maken: Patroon: Turtle Dove muts uit Ottobre 6/2009 Stof: Annamarieke , fleece dekentje en restjes uit de stoffenbak En verder... Geniet nog van de eindejaarsfeesten, samen met iedereen die je lief is. Warme wensen!

Morgen is het alweer zes jaar geleden. Een paar uurtjes voor het kerstfeest bij mijn ouders belde mijn broer. Of ik meter wilde worden van hun eerste spruit die een paar maanden later zou geboren worden. Natuurlijk wou ik dat! En sindsdien mag ik elke kerst op zoek naar de beste cadeautjes voor mijn nichtje Hanne. Dit jaar moest daar ook een zelfgemaakt cadeautje bij zijn vond ik. Op haar lijstje stond een warme sjaal, dat moest me wel lukken... Breien of haken vond ik te riskant, ik heb hier een behoorlijke voorraad half afgewerkt brei- en haakwerk liggen. Maar met een schoon katoentje aan de ene kant en een warm fleeceke aan de andere kant, dat zag ik helemaal zitten. Het katoenen stofje bestelde ik bij Annamarieke , fleece had ik nog liggen. Het grootste struikelblok bleek de tijd te zijn. Die tikte voort, alsmaar dichter richting deadline... Gisterenavond heb ik me eraan gezet, het was een geval van nu-of-nooit (of in het slechtste geval nu-of-ge-kunt-morgen-nog-naar-de-wink...

Terwijl er overal nog druk geshopt werd, mochten wij vorig weekend al twee keer kerst gaan vieren. Mijn oma geeft elk jaar een feest voor haar kinderen, kleinkinderen en - intussen al 11, binnenkort 12 - achterkleinkinderen. Traditioneel gaat dat door de zondag tussen kerst en nieuw. Maar die is er dit jaar niet, en omdat oma januari nog veel te veraf vond, vierden wij dit weekend al een vroege kerst. Ook schoonmama voorzag dit jaar een vervroegd kerstfeest. Wij dus zondag van Mechelen naar Maasmechelen. Er was lekker eten - veel eten ook, en de eerste cadeautjes... Een goed begin... Schoonmama dacht bovendien dat ze nog een boek van vroeger had over kinderkleding maken. Als ze het vindt, mag ik het hebben... ik ben benieuwd! Dit weekend feesten we gewoon door, maar nu mag ik zelf in de keuken gaan staan. Prettig kerstfeest allemaal!

Het is hier stillekes geweest deze week. Dat komt omdat het er in 't echt nogal hectisch aan toeging bij momenten. Na de komst van de Sint en de daarbijhorende opwinding, zijn we hier één voor één ziek gevallen. En gelukkig alweer aan de beterhand! Tijdens één van onze winkeltochten van de afgelopen weken kocht ik in de tweedehandswinkel een trui in donkergroen nicky-velours. Ik zag daar wel potentieel in (los van het feit dat de zoon, de dochter en ikzelf er probleemloos samen in pasten), en voor een paar eurookes nam ik hem mee naar huis. Samen met een bommakleed - in diolen! - een roestbruine floeren broek en een rok in groene visgraat-tweed. Allemaal te recykleren... Hier viel ik als een blok voor dit Heidi & Finn-patroon . De trui werd ontmanteld. Dit is wat ervan overblijft: En dit is het resultaat: Het lint vond ik in de Veritas. Ik stikte het niet vast in de zijnaden zoals in het patroon wordt uitgelegd. In de plaats daarvan stikte ik twee lussen mee met de z...

Er werd hier de voorbije dagen al flink geoefend, en woensdag kwam de Sint ook al eens op bezoek op mijn werk. En dat was niet alleen spannend omwille van de Sint, maar evenzeer omwille van de treinreis ernaartoe... Dit weekend was het dan "echt" zo ver. Een paar dagen voor de officiële verjaardag vande Goedheiligman weliswaar, maar onze ochtendrush kan de komst van de Sint op een 6-december-midden-in-de-week niet aan... Het begin al op zaterdag met "wek de sint" . De Sint logeert hier in Mechelen in de Sint-Romboutstoren, en mag elk jaar door een massa kinderen wakkergemaakt worden. Vorig jaar kreeg elk kind daarvoor een toeter. Die waren er deze keer niet bij. Wat wel hielp was een geweldige drumband en dit fantastische majorettenkorps . En het tandengeklapper van de dappere aanwezige kinderen en hun al even dappere als uitgeregende ouders zal ook wel geholpen hebben... Maar koud of niet, natgeregend of niet, de zoon straalde, en dat werkte op zijn minst har...

Dankzij haar kwam ik terecht bij deze adventskalender. Ook ik ben ontzettend benieuwd naar wat er achter elk vakje schuilt... Ik hoop alvast op een inspirerende advent!

We nemen 'afgelopen week' nogal ruim, 'afgelopen anderhalve week' zou exacter zijn, maar de tijd vliegt weer tegenwoordig. En ik kan niet altijd volgen... Net voor het vorige weekend vond ik dit pakje in de brievenbus, gewonnen bij Marieke ! Leuke lapjes, een geweldig stukje toile cirée, lintjes en strijkapplicaties. Een pakje inspiratie eigenlijk... Nog eens heel erg bedankt Marieke! En een paar dagen later vond ik deze in de bus: Een pakje motivatie, ofte mijn eigen labels! En dat wil zeggen dat ik dringend werk moet maken van spullen om ze in te naaien.

Kleine fijne 'Instant comfort pocket Boxes' van Kim Welling . Dit weekend gezien in het designhuis in Eindhoven. Mooi hé...

En ja, ook een serieuze korrel zout... Zaterdag legde ik mijn werk aan de kant, zondag schreef ik het van me af. En gisteren pikte ik de draad weer op, met de hulp van dit trio: Van links naar rechts ziet u: de gloednieuwe tweelingnaald, de overlockvoet en de borduurvoet van mijn Bernina. En ja hoor, de neplocksteek van mijn machien - mij hier aangeraden - bleek een geweldige ontdekking. Het dubbel stiksel bleek langs de hals toch niet zo geslaagd als ik eerst dacht, dus dat heb ik een tweede keer losgetornd. Om de zoom af te werken, leek het me wel aangewezen... Ik dus blij dat ik een nieuwe tweelingnaald gehaald had, en daar gingen we... Vlotjes, iets te... (denk hier een ritmisch doeke-doeke-doeke bij, met in de achtergrond een aanzwellend onheilspellend muziekje - ook die korrel zout komt hier van pas, ik weet het...) Met de eindmeet in zicht werd ik een tikje onoplettend, en toen... toen ging de naald dwars door mijn wijsvinger heen! Net langs de nagel naar binnen, en l...

Een triomfantelijk bericht over hoe ik de neplocksteek en bijhorende overlockvoet van mijn naaimachine ontdekte. En hoe ik op een rustige zaterdagavond - manlief op stap en de kinderen na een drukke speeldag hun bed in - een t-shirtje in elkaar flanste dat ons Janne hier dan meteen fotogewijs zou showen... Ik was goed begonnen, dat wel... En ik wisselde gezwind de gewone, de lock- en de borduurvoet, alsook de enkele en de tweelingnaald. Maar die laatste gooide roet in het eten. Hoe het precies gekomen is, weet ik niet, maar ze is scheef geslagen, en daardoor buiten strijd... En ik intussen ook, dankzij iets dat verdacht veel op een sinusitis begint te lijken... pfffft. Dat wordt dus in de zetel kruipen met een kop thee, en ik zal het tornmesje er ook maar bijnemen. Want zo'n half dubbel stiksel, dat is het niet... Blijft het dilemma: morgen of overmorgen proberen een nieuwe tweelingnaald te gaan halen, of mijn stiksels aan de buitenkant anders afwerken...

Bij gebrek aan recent werk - en omdat herfst mij blijkbaar een tikje nostalgisch maakt - iets uit de hele oude doos. Onlangs kwam ik bij het uitpakken van een paar dozen, deze tegen: Ergens tijdens mijn lagereschoolcarrière heb ik deze helemaal zelf gemaakt. En ik was daar toen zo fier op, dat ik hem nooit heb weggedaan. Het blijft ook een leuk idee, misschien maak ik nog wel een paar updates. Een opgevuld washandje, onderaan dichtgenaaid, een strikje en een vilten gezichtje. Meer moet dat niet zijn... Gerecykleerd avant-la-lettre zowaar! Ik kreeg deze week ook hele leuke post. Een pakje met daarin: Nog een pakje! En wat voor één! In dit supermooie ritstasje - ik ben dol op dat stofje - vond ik de oorbellen die ik bij haar gewonnen heb. Ik ben er echt heel blij mee! Nog eens bedankt! Intussen wordt hier ijverig gewerkt aan nieuwe maaksels. Ik heb een weekend van vijf dagen, dus dat moet wel lukken... Prettig weekend!

die smaakt naar meer... volgende week weer?

Deze komen binnenkort mijn richting uit! Dankjewel Liezewiezewoes !

Ziet u dit? Het - overbelichte, we moeten dat toegeven - bewijs dat ik het gedurfd heb... En misschien zat u niet echt meer te wachten op nog een duikbotenshirt, maar ik wel... en hij ook! Ik ben best tevreden met de combinatie met een gerecykleerde t-shirt van de papa, met de afwerking van de raglannaden (met de tweelingnaald), de rode boordjes aan de mouwen en vooral met mijn eigen zeer profijtige geknip, waar ik nog aardig wat duikboten aan over heb gehouden. De maat zit perfect en de zoon is er erg blij mee. Minder tevreden ben ik nog over de afwerking aan de binnenkant, vooral dan aan de halsboord kan dat properder, veel properder... Als iemand daar goede tips voor heeft, dan luister ik graag! (en ik heb geen overlock, dus als dat dé tip blijkt te zijn, dan zal ik mijn conclusie moeten trekken ;-)

Ze doken de afgelopen weken op met de regelmaat van de klok, de duikboten van znok . Hier liggen ze ook al eventjes in de kast, te wachten tot ik de mood - of beter de moed - te pakken had om er iets mee te doen. Want ik moet daar eerlijk in zijn, zo'n schoon tricot stofke, ik durf daar toch niet zo direct aan beginnen. Eerst een testversie dus. De tricot komt van de markt. En lag ook al eventjes naast de duikboten te wachten in de kast... Vrijdag kwam daar dan ook nog eens een voorraadje boordstof (en andere leuke dingen) van het stoffenspektakel bij. Vorig weekend heb ik mijn moed bij elkaar geraapt, een patroon uit een Japans boekje overgenomen, en de schaar in de teststof gezet... Dat viel mee. Het naaien zelf eigenlijk ook. Wat de beste manier is om de naden af te werken met mijn Bernina moet ik nog een beetje verder uitzoeken. En die kikker, die bleek ineens voor dit t-shirt gemaakt te zijn! Binnenkort mogen de duikboten uit de kast...

Wij wonen in een meerjarenplan. U kent dat wel: men neme een huis en verbouwe het - stap voor stap - tot een fijne thuis. Af en toe hoort daar een serieuze sprong bij. Een nieuw dak meteen na aankoop bijvoorbeeld, maar vooral de volledige verbouwing van de benedenverdieping begin vorig jaar. De koterij ging toen genadeloos tegen de grond, samen met de achterbouw. En de keuken - die er voorheen eigenlijk niet echt was (wij hebben een paar jaar onze plan getrokken met een zelf in elkaar getimmerd "fornuis", een tweedehandse inbouwkookplaat ingewerkt in een zelfgemaakte kast waar meteen de potten en pannen ook in konden) - die keuken dus, die verhuisde naar de voorkant van het huis. Tegenwoordig werken we met kleine stapjes verder. Afwerken en inrichten naargelang de tijd en het budget het toelaten. Mijn kookboeken - en dat zijn er wel wat - die raakten intussen wat verspreid. Een aantal in de keukenkasten, een aantal 'voorlopig' in een kastje op de slaapkamer, en nog...

Het rokje-waarmee-het-herbegon werd vandaag gedragen en goedgekeurd door ons Janne. Er werd hier ondertussen ook flink gewerkt... maar daarover later meer!

Een streepje geel is exact wat ik kan gebruiken op een druilerige (en koude!) dag als vandaag. Er valt hier wel wat geel te vinden in huis. Bij het speelgoed, maar ook in mijn kleerkast. Geel is één van mijn kleuren, zo blijkt. Mijn gele boleo en mosterdgele rok liet ik al eerder zien. Dit vond ik ook nog bij elkaar: Gele schoenen waar ik deze zomer helemaal blij van werd * gele handtas van Boo! (eigenlijk heb ik deze van mijn mama geleend...) * Knutselwerkjes van mijn twee kapoenen * badeentjes * shirt met lange mouwen en mooi geplooide kraag van bij Cora Kemperman * het geboortekaartje van Janne * Cd van Zita Swoon (één van mijn favorieten) * gele ruitjes-toile-cirée, kanshebber voor één van de projecten op de to-do lijst

Ik ben op zoek naar een patroontje voor een overslagtruitje. Ik heb een idee in mijn hoofd voor ons Janne. Het materiaal heb ik al: een te recykleren truitje van mezelf, een schoon lint van op de markt en een klein lapje dat ik nog over heb van een vorig project om een zakje of een applicatie mee te maken... Nu nog een patroontje hé... In de knippies en ottobre die ik hier thuis heb liggen staat niets bruikbaars. Tips zijn dus altijd welkom. Ons Janne is van het kaliber klein, fijn, maar dapper en draagt nu een maatje 80. En anders moet ik het er maar eens op wagen om zelf iets te proberen tekenen... wordt ongetwijfeld vervolgd...

Vorige week donderdag was ik voor de tweede keer van de partij bij het Mechels naaikranske . Met de Bernina, al wat voorbereid werk, en de handleiding van de Boleo ... klaar om Van Katoen te geven dus! Het stofje met de madammekeskopjes spookte al een tijd door mijn hoofd. dat ik het wilde hebben stond al lang vast, en toen het Boleopatroon te koop werd aangeboden, had ik er meteen ook een bestemming voor. Het tweede stofje werd een stuk linnen dat ik nog had bewaard nadat ik een brede broek gemaakt had, ergens tijdens mijn Leuvense periode nog. Het komt trouwens van bij Pauli. Jaja, de Pauli ... De broek zag u misschien eerder hier . Het meest tijdrovende was het knippen en zigzaggen van alle onderdelen. Het ineensteken viel heel goed mee. Dankzij de duidelijke uitleg, en ook omdat het wel handig is als je buurvrouw ongeveer even ver zit, en je af en toe eens kan gaan spieken. Af is hij die avond niet geraakt, maar gisterenavond wel! En hier zijn mijn twee zonnetjes in huis....

Ik werd getagd door aankleedpopje . Fijn dat je aan me dacht! Dat wil zeggen dat het mijn beurt is om tien dingen over mezelf te vertellen. Daar gaan we dan... 1. Ik heet Leentje. Dat lijkt dan misschien wel openen met een evidentie, maar bij elke eerste ontmoeting wordt mij daaromtrent wel om bevestiging gevraagd. "Is het echt Leentje of Leen?" en "ook op je identiteitskaart?". Ja, ook daar. Het is even Leen geweest, zo ongeveer tussen mijn 12 en 18, want dat voelde toch groter. Intussen is het al lang - behoorlijk lang - weer gewoon Leentje. 2. Ik vind dat best wel moeilijk om 10 dingen over mezelf te vertellen... Ben pas weer opnieuw moeten gaan solliciteren en dan kan je je ook steevast aan die vraag verwachten... 3. Ik ben de fiere mama van twee schatten. Zowel Lukas als Janne waren hier al eerder te bewonderen. Ze toveren spontaan een glimlach op mijn gezicht, zelfs nu ik het nog maar over hen heb. 4. Ik hou van taartjes en cake en koekjes en geni...

De uitvoering loopt alweer wat achter op het moment dat ik hier riep van "ja dat wil ik ook wel eens proberen". Vorige week zette ik mijn eerste kleurenverzameling - de oranje - al voor de camera. Ik hou van oranje, omdat het zonnig is, en warm, en instant vrolijkheid. Deze spulletjes vond ik bij elkaar: kringloopkeukenstoel met oranje skai bekleding, zo hebben we er 8 jaar geleden 4 "voor voorlopig" gekocht, het blijken blijvers... * oranje sjaal met paars-geel-wit-en-zwarte bollekes van Pieces * Ikea-spaarvarken * karaf met oranje bollen van zak!, er horen ook 4 bekers bij * Jannes egels-in-het-bos-kleedje van Annamarieke * Leeuwenstoeltje Niño & Ideas * Konijnenbordje van Hema, Nijntje drinkbeker * Mijn favoriete kringloopkopje Ziezo! op naar de volgende kleur... suggesties? verzoekjes?

Ik recykleer, zij recykleert , recykleer jij ook?, wij recykleren! Er valt de laatste dagen moeilijk naast te kijken, en terecht, want het is en blijft een prachtig initiatief van Boomie . En vandaag heb ik er ook werk van gemaakt. Het begon met een stapeltje t-shirts en topjes: Op zoek naar een nieuwe bestemming wegens te smal, te klein, vlekken, stukken die begonnen te 'pluizen', ... Er zat er ook ééntje bij dat na een carrière als t-shirt en pyjamashirt al gedeeltelijk een andere weg was ingeslagen en mij als vod geweldig van pas is gekomen tijdens het beitsen. Het overblijvende stukje mocht mee in mijn project. Het idee zag ik hier . Als houvast tekende ik de vorm van een kleedje van de dochter over, en knipte het patroon in stukjes. Voor het onderste stuk - dat ik onder meer had gekozen omwille van het zakje - moest ik een alternatief zoeken. De tricot was te dun geworden, en de zoom zat helemaal verdraaid. En het leek mij wel verstandig om een bestaande zoom ...