Doorgaan naar hoofdcontent

La Douce France...

Vier jaar was het geleden dat we met vakantie gingen. Lukas was toen net geen 1, nu net geen 5 jaar. Het waren achtereenvolgens beginnende verbouwplannen - dat najaar zouden we eventueel al kunnen starten, de effectieve verbouwingen en de geboorte van de dochter , en een collectief ontslag die zorgden dat de prioriteiten drie zomers lang anders lagen.

Maar dit jaar trokken we er met ons viertjes weer op uit. Naar La Douce France. Niet zo ver als vorige keer, we moesten er op één dat rijden geraken. En dat kon net.

Onze bestemming? Een huisje in de Limousin. Zoals ik ergens las "op de rand van het bijna-Zuiden"... Het landschap plooit zich er naar de loop van de beken en rivieren, en neemt een aanloop richting de bergen van het Centraal Massief. De hoofdkleur is hier het groen van de weiden en de bossen.


Wij werden hartelijk verwelkomd door de eigenaar van ons huisje, en de zon was ook veelbelovend van de partij. Maar tijdens ons avondeten begon het te regenen...

De eerste week was het een beetje zoeken naar de zon, maar niettemin hebben wij met volle teugen genoten!


Op verkenning in de buurt


Samen genieten


Buiten eten!


En heel veel buiten spelen! (er werd zelfs aan de conditie gewerkt...)

De laatste foto's zijn genomen in het Arboretum van Chamberet. Een heel fijn, mooi aangelegd park met tussen de bomen door kleine speeltuintjes.


En zo'n vieruurtje bij de vijver, dat smaakt!













Reacties

  1. heerlijk dat jullie ook de zon meebrachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wij hebben dat ook gedaan ongeveer 3 jaar geleden. Dat was leuk. Toevallig ook Oradour sur Glane bezocht? Echt om stil van te worden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, we zijn daar wel langsgereden, en het was nog een van de mogelijkheden, maar niet meer geraakt.

      Verwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar wat jij ervan vind ! Laat gerust een berichtje achter!

Populaire posts van deze blog

Bonnie - Fibre Mood 12

Het is alweer zover... de nieuwe Fibre Mood ligt in de winkel! En het is een topeditie... Ik had bij meerdere patronen meteen de "wil-ik-maken"-reflex. Mijn nog herstellende arm dwong mij evenwel om het eenvoudig te houden. Iets in de categorie minimale moeite - maximaal resultaat liefst. En daar was Bonnie, een blouse met een aansluitend lijfje en zot schone mouwen!  Al die andere mooie patronen verhuisden naar mijn to-sew lijstje, en ik ging voluit voor Bonnie! Nieuwe stof zou ik daar niet voor kopen... Tot ik bij Ansje Handmade deze fantastische crepe van Eglantine & Zoe tegenkwam... en daar bovendien ook meteen de Bonnie blouse in zag... En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! De stof valt mooi soepel door, verwerkte zalig en is een plezier om te dragen. Voor een volgende Bonnie zal ik dan iets uit de voorraad nemen, beloofd 😏. Het maken ging relatief snel, al ben je wel even bezig met de plooien in de mouwen. Maar het resultaat mag er dan wel zijn!  Dit w

Rollercoaster getest en goedgekeurd! (kcw #1)

Op dag 1 en 3 - die voor mij eigenlijk dag 2 was - van Kids Clothes Week maakte ik voor de zoon de Rollercoaster uit Homemade Mini Couture . Dat boek deed ik mezelf cadeau zodra het in de winkel lag, want met een zoon van 5 en een dochter van 3, ga ik daar nog héél veel plezier aan beleven! De Rollercoaster dus! Ik nam het patroon voor 5 jaar over, maar verlende de pijpen. Het patroon tekenen en knippen deed ik eigenlijk al op zondag, om op dag 1 meteen achter de naaimachine te kunnen starten. Na exact 1 uur stikken had ik na dag 1 vier halve broekspijpen klaar. Dinsdag had ik geen tijd, wegens een info-avond over het eerste leerjaar (het gaat vooruit!). Dag 3 was voor mij dus eigenlijk dag 2. Ik haalde de verloren tijd van dinsdag in en na nog eens 1,5 uur werken was mijn rollercoaster klaar. En was het al te donker om nog foto's te maken. Bij deze dus: Voor vandaag staat er weer wat knipwerk op het programma...

Kies uw prijs ofte de verjaardagsgive-away!

Er was eens, een jaar en een dag geleden, een wild plan dat plots geen plan meer was. Daar gaan we dan , zei ik, en deze blog was een feit... Een jaar later heb ik er nog altijd geen spijt van. Ik kon hier laten zien wat maakte, en jullie reacties en complimentjes blijven deugd doen. Ik kon hier ook mijn hart eens luchten als er iets eens niet direct wou vlotten. Ik vroeg en kreeg raad. Ik leerde toffe madammen kennen, recykleerde , raakte enthousiast voor Van Katoen, en droeg daar ook mijn steentje bij in de naaimarathon - voor wie tijdens de laatste uurtjes nog in het MIAT rondliep, dat was ik daar op het hoekje... Ik liet u af en toe eens bij ons thuis binnenkijken, zocht en vond beer, en viel zelf ook af en toe in de prijzen. Mijn eerste blogverjaardag leek mij de ideale gelegenheid om nu ook eens zelf iets weg te geven. En omdat ik er niet uitkwam wat het zou worden, laat ik de keuze aan u! Bij deze nodig ik u uit om eens - bij wijze van spreken - te komen neuzen in mijn