Doorgaan naar hoofdcontent

Wij missen beer...

Beer was Jannes maatje, haar absolute favoriet. Uitverkoren uit de gehele in huis aanwezige knuffelpopulatie. En sindsdien onafscheidelijk...

Wij kregen beer vijf jaar geleden cadeau in de babywinkel toen we de geboortelijst voor Lukas gingen samenstellen. Lukas zelf heeft nooit enige interesse voor het beertje vertoond. Die heeft een andere favoriet.

Maar Janne en beer, dat klikte!


En al zeker in combinatie met de tut... Beer was er om te gaan slapen, om mee te spelen en als wondermiddeltje tegen klein en groot verdriet...


Het gebeurde gisteren. We gingen een dagje naar Oostende. Theater aan Zee. Bij aankomst maakten we eerst een toertje door de stad en gingen we iets eten. Aan tafel kroop Janne op schoot, en zag ik beer niet meer... Op mijn "Waar is beer?", antwoordde ze "Beer is gevallen".

Ai... We zijn nog een stuk teruggelopen, maar beer was niet meer te zien. Het was markt en braderie en er liep dus heel veel volk op straat.

Wij zijn dus op zoek naar beer, of een waardig vervanger. Niet zo eenvoudig, een aantal potentiële kandidaten werden door Janne met een resoluut "nee" afgewezen, en de buggy uitgekeild...

Dus:
- was u toevallig gisteren in Oostende en vond u een klein wit beertje met een blauw t-shirtje (ik weet het, zou erg erg erg toevallig zijn, maar je weet maar nooit?!)
- of weet je waar ik er nog zo eentje kan vinden?
- of legde u een lijst bij Diana Baby & Junior in Mechelen of Lier, kreeg u zo een beertje en ligt dat nu ergens verloren acheterin een kast?

Ik ken een klein meisje dat hier erg blij mee zou zijn...

Ik ga morgen zelf ook eens langs in de babywinkel, je weet maar nooit dat ze daar al vijf jaar lang dezelfde cadeaubeer meegeven als je een lijst komt leggen...
Dat doen ze dus niet meer, de woorden van de dame in de winkel waren letterlijk: "die bestaan niet meer"

Reacties

  1. Ah, wat sneu! Ik hoop dat beer weer terug komt. De echte of een nieuwe. Sterkte en succes.
    Groetjes, Ria.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn zus haar lijst lag daar, haar zoontje wordt vier in november... Ik vraag het eens na!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, wat erg! Hopelijk vind je snel een 'waardige' vervanger.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hopelijk kan je Beer toch nog terugvinden, of in ieder geval een waardige vervanger. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is echt niet fijn he. Toen mijn dochtertje nog een peuter was had ze zo een doekje, natuurlijk ook verloren aan zee, ooit gekregen aan zo een stand van de renault. Ik naar de renault garage, die mens heeft het hoofdbureau gebeld en er ons twee bezorgd, ik duim voor je dat je er nog eentje vind, groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh nee, dat is echt niet leuk! Hier hadden we van de geliefde doudou maar liefst 4 exemplaren. Eerst en vooral omdat zoonlief geen tuutje wou maar wel het beertje in zijn mond stak. Dus dat moest continu de wasmachine in. Na 5 jaar blijven er ook maar twee zwaar gehavende exemplaren over, de twee andere zijn spoorloos. Succes met de zoektocht, het is moeilijk als ze zo aan iets gehecht zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ooh... zo erg... weet je nog dat wij ooit, heel vroeger alle twee hetzelfde popje hadden... en dat ik het mijne op een wandeling (in de buggy) kwijtspeelde? het moet een van mijn vroegste kinderherinneringen zijn... mijn popje verdween in de klaprozen... ik heb jarenlang iets tegen die bloemen gehad... dus ja... ik leef mee met mijn kleine nichtje. geef haar maar een dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mijn zus vond het, het is hetzelfde maar het heeft geen t-shirtje meer aan. Ze vertrekt wel morgen op vakantie, dus als je het snel nodig hebt, neem je best snel contact met me op. ;-) Je kunt me mailen op rietblogt@gmail.com.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het net gaan ophalen en het is inderdaad helemaal beer!

      Verwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar wat jij ervan vind ! Laat gerust een berichtje achter!

Populaire posts van deze blog

Bonnie - Fibre Mood 12

Het is alweer zover... de nieuwe Fibre Mood ligt in de winkel! En het is een topeditie... Ik had bij meerdere patronen meteen de "wil-ik-maken"-reflex. Mijn nog herstellende arm dwong mij evenwel om het eenvoudig te houden. Iets in de categorie minimale moeite - maximaal resultaat liefst. En daar was Bonnie, een blouse met een aansluitend lijfje en zot schone mouwen!  Al die andere mooie patronen verhuisden naar mijn to-sew lijstje, en ik ging voluit voor Bonnie! Nieuwe stof zou ik daar niet voor kopen... Tot ik bij Ansje Handmade deze fantastische crepe van Eglantine & Zoe tegenkwam... en daar bovendien ook meteen de Bonnie blouse in zag... En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! De stof valt mooi soepel door, verwerkte zalig en is een plezier om te dragen. Voor een volgende Bonnie zal ik dan iets uit de voorraad nemen, beloofd 😏. Het maken ging relatief snel, al ben je wel even bezig met de plooien in de mouwen. Maar het resultaat mag er dan wel zijn!  Dit w

Rollercoaster getest en goedgekeurd! (kcw #1)

Op dag 1 en 3 - die voor mij eigenlijk dag 2 was - van Kids Clothes Week maakte ik voor de zoon de Rollercoaster uit Homemade Mini Couture . Dat boek deed ik mezelf cadeau zodra het in de winkel lag, want met een zoon van 5 en een dochter van 3, ga ik daar nog héél veel plezier aan beleven! De Rollercoaster dus! Ik nam het patroon voor 5 jaar over, maar verlende de pijpen. Het patroon tekenen en knippen deed ik eigenlijk al op zondag, om op dag 1 meteen achter de naaimachine te kunnen starten. Na exact 1 uur stikken had ik na dag 1 vier halve broekspijpen klaar. Dinsdag had ik geen tijd, wegens een info-avond over het eerste leerjaar (het gaat vooruit!). Dag 3 was voor mij dus eigenlijk dag 2. Ik haalde de verloren tijd van dinsdag in en na nog eens 1,5 uur werken was mijn rollercoaster klaar. En was het al te donker om nog foto's te maken. Bij deze dus: Voor vandaag staat er weer wat knipwerk op het programma...

Kies uw prijs ofte de verjaardagsgive-away!

Er was eens, een jaar en een dag geleden, een wild plan dat plots geen plan meer was. Daar gaan we dan , zei ik, en deze blog was een feit... Een jaar later heb ik er nog altijd geen spijt van. Ik kon hier laten zien wat maakte, en jullie reacties en complimentjes blijven deugd doen. Ik kon hier ook mijn hart eens luchten als er iets eens niet direct wou vlotten. Ik vroeg en kreeg raad. Ik leerde toffe madammen kennen, recykleerde , raakte enthousiast voor Van Katoen, en droeg daar ook mijn steentje bij in de naaimarathon - voor wie tijdens de laatste uurtjes nog in het MIAT rondliep, dat was ik daar op het hoekje... Ik liet u af en toe eens bij ons thuis binnenkijken, zocht en vond beer, en viel zelf ook af en toe in de prijzen. Mijn eerste blogverjaardag leek mij de ideale gelegenheid om nu ook eens zelf iets weg te geven. En omdat ik er niet uitkwam wat het zou worden, laat ik de keuze aan u! Bij deze nodig ik u uit om eens - bij wijze van spreken - te komen neuzen in mijn