Doorgaan naar hoofdcontent

ze was goed bezig...

Mijn Bernina. Ze was goed op weg om mijn humeur weer op een aanvaardbaar peil te krijgen. Eindelijk had ik mezelf nog eens wat tijd achter het naaimachien gegeven. Want dat schoot er de laatste tijd nogal eens bij in.

Vanavond moest ik mijn hoofd leegmaken, en daar wil die Bernina wel eens bij helpen.

We waren goed bezig, en bijna klaar ook. Bijna een rokje rijker. En toen kreeg ze kuren... en is ze in den hoek gevlogen. Tot morgen, of zo.

Poeh!

Reacties

  1. Tses, ik hoop dat jouw humeur er toch wat beter op zal worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een week huisarrest gaat niet helpen zeker? Misschien moet je dan maar eens met Berninaatje praten...succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. negeren ... da helpt ;-)
    liefs, mimi xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij mij hielp het echt om alles een nachtje te laten bezinken. De volgende avond ging alles weer wonderwel. Veel beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar wat jij ervan vind ! Laat gerust een berichtje achter!

Populaire posts van deze blog

Bonnie - Fibre Mood 12

Het is alweer zover... de nieuwe Fibre Mood ligt in de winkel! En het is een topeditie... Ik had bij meerdere patronen meteen de "wil-ik-maken"-reflex. Mijn nog herstellende arm dwong mij evenwel om het eenvoudig te houden. Iets in de categorie minimale moeite - maximaal resultaat liefst. En daar was Bonnie, een blouse met een aansluitend lijfje en zot schone mouwen!  Al die andere mooie patronen verhuisden naar mijn to-sew lijstje, en ik ging voluit voor Bonnie! Nieuwe stof zou ik daar niet voor kopen... Tot ik bij Ansje Handmade deze fantastische crepe van Eglantine & Zoe tegenkwam... en daar bovendien ook meteen de Bonnie blouse in zag... En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! De stof valt mooi soepel door, verwerkte zalig en is een plezier om te dragen. Voor een volgende Bonnie zal ik dan iets uit de voorraad nemen, beloofd šŸ˜. Het maken ging relatief snel, al ben je wel even bezig met de plooien in de mouwen. Maar het resultaat mag er dan wel zijn!  Dit w

Rollercoaster getest en goedgekeurd! (kcw #1)

Op dag 1 en 3 - die voor mij eigenlijk dag 2 was - van Kids Clothes Week maakte ik voor de zoon de Rollercoaster uit Homemade Mini Couture . Dat boek deed ik mezelf cadeau zodra het in de winkel lag, want met een zoon van 5 en een dochter van 3, ga ik daar nog hƩƩl veel plezier aan beleven! De Rollercoaster dus! Ik nam het patroon voor 5 jaar over, maar verlende de pijpen. Het patroon tekenen en knippen deed ik eigenlijk al op zondag, om op dag 1 meteen achter de naaimachine te kunnen starten. Na exact 1 uur stikken had ik na dag 1 vier halve broekspijpen klaar. Dinsdag had ik geen tijd, wegens een info-avond over het eerste leerjaar (het gaat vooruit!). Dag 3 was voor mij dus eigenlijk dag 2. Ik haalde de verloren tijd van dinsdag in en na nog eens 1,5 uur werken was mijn rollercoaster klaar. En was het al te donker om nog foto's te maken. Bij deze dus: Voor vandaag staat er weer wat knipwerk op het programma...

Kies uw prijs ofte de verjaardagsgive-away!

Er was eens, een jaar en een dag geleden, een wild plan dat plots geen plan meer was. Daar gaan we dan , zei ik, en deze blog was een feit... Een jaar later heb ik er nog altijd geen spijt van. Ik kon hier laten zien wat maakte, en jullie reacties en complimentjes blijven deugd doen. Ik kon hier ook mijn hart eens luchten als er iets eens niet direct wou vlotten. Ik vroeg en kreeg raad. Ik leerde toffe madammen kennen, recykleerde , raakte enthousiast voor Van Katoen, en droeg daar ook mijn steentje bij in de naaimarathon - voor wie tijdens de laatste uurtjes nog in het MIAT rondliep, dat was ik daar op het hoekje... Ik liet u af en toe eens bij ons thuis binnenkijken, zocht en vond beer, en viel zelf ook af en toe in de prijzen. Mijn eerste blogverjaardag leek mij de ideale gelegenheid om nu ook eens zelf iets weg te geven. En omdat ik er niet uitkwam wat het zou worden, laat ik de keuze aan u! Bij deze nodig ik u uit om eens - bij wijze van spreken - te komen neuzen in mijn